مير سيد عبدالحسين مدرس خاتون‌آبادي ملقب به «سيدالعراقين» که از محضر مراجع بزرگ آن زمان همچون آيات‌عظام سيد محمدکاظم طباطبايي، آخوند خراساني، ميرزا محمد تقي شيرازي کسب علم نمود و به مقام اجتهاد نائل آمد. پس از اتمام تحصيلات و بنا به سفارش استادش آخوند خراساني در اصفهان درباره مشروطه و لزوم حمايت از آن به فعاليت پرداخت. به اين لحاظ او حلقه ارتباطي حوزه علميه نجف با حوزه علميه و مردم اصفهان بود. مرحوم سيدالعراقين يار و همراه حاج آقا نورالله نجفي از جمله در هنگام تشکيل هيأت علميه اصفهان بود و پس از فوت حاج آقا نورالله نجفي در سال 1346 قمري به عنوان جانشين وي اداره آن را به عهده گرفت. ايشان در جريان مهاجرت علماي اصفهان به قم به رهبري حاج آقا نورالله نجفي نيز يار و همراه وي به شما مي‌آمده و در منابع از ايشان در کنار ساير علماي مهاجر به قم نام برده شده است. سرانجام اين عالم فقيه در سال 1350 قمري مطابق 1310 شمسي درگذشت و در تخت‌فولاد اصفهان در تکيه‌اي که به نام خودش نام‌گذاري شد (تکيه سيدالعراقين) به خاک سپرده شد.